توصیف همراه با جزئیات
کلامیدیا پنومونیه (C. pneumoniae) گونهای رایج از باکتریها و عامل اصلی پنومونی در سراسر جهان است.تقریباً 50 درصد بزرگسالان تا سن 20 سالگی شواهدی از عفونت قبلی دارند و عفونت مجدد در مراحل بعدی زندگی شایع است.بسیاری از مطالعات ارتباط مستقیم بین عفونت C. pneumoniae و سایر بیماری های التهابی مانند تصلب شرایین، تشدید حاد COPD و آسم را پیشنهاد کرده اند.تشخیص عفونت C. pneumoniae به دلیل ماهیت سختگیرانه پاتوژن، شیوع قابل توجه سرمی و احتمال انتقال بدون علامت گذرا چالش برانگیز است.روش های آزمایشگاهی تشخیصی تثبیت شده شامل جداسازی ارگانیسم در کشت سلولی، سنجش های سرولوژیکی و PCR می باشد.تست میکروایمونوفلورسانس (MIF)، "استاندارد طلایی" فعلی برای تشخیص سرولوژیکی است، اما این روش هنوز استانداردسازی ندارد و از نظر فنی چالش برانگیز است.ایمونواسی آنتی بادی رایج ترین تست های سرولوژی مورد استفاده است و عفونت کلامیدیا اولیه با پاسخ IgM غالب در عرض 2 تا 4 هفته و پاسخ IgG و IgA با تاخیر در طی 6 تا 8 هفته مشخص می شود.با این حال، در عفونت مجدد، سطح IgG و IgA به سرعت افزایش می یابد، اغلب در 1-2 هفته در حالی که سطوح IgM ممکن است به ندرت تشخیص داده شود.به همین دلیل، آنتیبادیهای IgA نشانگر ایمنی قابل اعتمادی برای عفونتهای اولیه، مزمن و عودکننده هستند، بهویژه زمانی که با تشخیص IgM ترکیب شوند.