توصیف همراه با جزئیات
به تشخیص پاتوژن و تشخیص ایمنی تقسیم می شود.اولی شامل بررسی میکروفیلاریا و کرم های بالغ از خون محیطی، کیلوری و عصاره است.دومی برای شناسایی آنتی بادی ها و آنتی ژن های فیلاریال در سرم است.
تشخیص ایمنی می تواند به عنوان یک تشخیص کمکی استفاده شود.
⑴ تست داخل جلدی: نمی توان از آن به عنوان مبنایی برای تشخیص بیماران استفاده کرد، اما می تواند برای بررسی اپیدمیولوژیک استفاده شود.
⑵ تشخیص آنتی بادی: روش های آزمایش زیادی وجود دارد.در حال حاضر، تست آنتی بادی فلورسنت غیرمستقیم (IFAT)، تست رنگآمیزی ایمونوآنزیمی (IEST) و سنجش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) برای آنتیژنهای محلول کرم فیلاریال بالغ یا میکروفیلاریا مالایی دارای حساسیت و ویژگی بالایی هستند.
⑶ تشخیص آنتی ژن: در سال های اخیر، تحقیقات تجربی بر روی تهیه آنتی بادی های مونوکلونال علیه آنتی ژن های فیلاریال برای تشخیص آنتی ژن های در گردش B.bancrofti و B. malayi به ترتیب با روش آنتی بادی مضاعف ELISA و ELISA نقطه ای پیشرفت اولیه ای داشته است.