توصیف همراه با جزئیات
روش های رایج برای تشخیص آنتی بادی ایدز عبارتند از:
1. تشخیص پاتوژن
تشخیص پاتوژن عمدتاً به تشخیص مستقیم ویروس ها یا ژن های ویروسی از نمونه های میزبان با جداسازی و کشت ویروس، مشاهده مورفولوژی میکروسکوپی الکترونی، تشخیص آنتی ژن ویروس و تعیین ژن اشاره دارد.دو روش اول دشوار است و نیاز به تجهیزات ویژه و تکنسین های حرفه ای دارد.بنابراین، تنها تشخیص آنتی ژن و RT-PCR (PCR رونویسی معکوس) می تواند برای تشخیص بالینی استفاده شود.
2. تشخیص آنتی بادی
آنتی بادی HIV در سرم نشانگر غیر مستقیم عفونت HIV است.با توجه به دامنه اصلی کاربرد آن، روش های موجود تشخیص آنتی بادی HIV را می توان به تست غربالگری و تست تایید تقسیم کرد.
3. معرف تایید
وسترن بلات (WB) متداول ترین روشی است که برای تایید مثبت بودن سرم تست غربالگری استفاده می شود.با توجه به دوره پنجره نسبتا طولانی، حساسیت ضعیف و هزینه بالا، این روش فقط برای تست تایید مناسب است.با بهبود حساسیت معرف های تشخیصی HIV نسل سوم و چهارم، WB به طور فزاینده ای قادر به برآورده کردن الزامات برای استفاده از آن به عنوان یک آزمایش تاییدی نیست.
نوع دیگری از معرف تایید غربالگری مورد تایید FDA، سنجش ایمونوفلورسانس (IFA) است.هزینه IFA کمتر از WB است و عملیات نسبتاً ساده است.کل فرآیند را می توان در عرض 1-1.5 ساعت تکمیل کرد.عیب اصلی این روش این است که برای مشاهده نتایج ارزیابی نیاز به آشکارسازهای فلورسانس گران قیمت و متخصصان مجرب دارد و نتایج تجربی را نمی توان برای مدت طولانی حفظ کرد.اکنون FDA توصیه می کند که هنگام صدور نتایج نهایی برای اهداکنندگانی که WB آنها قابل تعیین نیست، نتایج منفی یا مثبت IFA باید غالب باشد، اما به عنوان استاندارد برای صلاحیت خون در نظر گرفته نمی شود.
4. تست غربالگری
آزمایش غربالگری عمدتاً برای غربالگری اهداکنندگان خون استفاده می شود، بنابراین نیاز به عملیات ساده، هزینه کم، حساسیت و ویژگی دارد.در حال حاضر روش اصلی غربالگری در دنیا همچنان الایزا است و معرف های آگلوتیناسیون ذرات معدودی و معرف الایزا سریع وجود دارد.
ELISA حساسیت و ویژگی بالایی دارد و کارکرد آن ساده است.تنها در صورتی می توان از آن استفاده کرد که آزمایشگاه مجهز به میکروپلیت خوان و بشقاب شوی باشد.به ویژه برای غربالگری در مقیاس بزرگ در آزمایشگاه مناسب است.
تست آگلوتیناسیون ذرات یکی دیگر از روش های تشخیص ساده، راحت و کم هزینه است.نتایج این روش را می توان با چشم غیر مسلح قضاوت کرد و حساسیت آن بسیار بالاست.به ویژه برای کشورهای در حال توسعه یا تعداد زیادی از اهداکنندگان خون مناسب است.نقطه ضعف این است که باید از نمونه های تازه استفاده شود و ویژگی ضعیف است.
بالینی آنتی بادی ویروس هپاتیت C:
1) 80 تا 90 درصد بیماران مبتلا به هپاتیت پس از تزریق خون هپاتیت C هستند که اکثر آنها مثبت هستند.
2) در بیماران مبتلا به هپاتیت B، به ویژه کسانی که اغلب از فرآورده های خونی (پلاسما، خون کامل) استفاده می کنند، می توانند باعث عفونت همزمان ویروس هپاتیت C شوند که باعث مزمن شدن بیماری، سیروز کبدی یا سرطان کبد می شود.بنابراین، HCV Ab باید در بیماران مبتلا به هپاتیت B راجعه یا بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن شناسایی شود.