HCV (CMIA)

پاتوژنز هپاتیت C هنوز مشخص نیست.زمانی که HCV در سلول‌های کبدی تکثیر می‌شود، باعث تغییراتی در ساختار و عملکرد سلول‌های کبدی می‌شود یا در سنتز پروتئین‌های سلول کبدی اختلال ایجاد می‌کند که می‌تواند باعث انحطاط و نکروز سلول‌های کبدی شود که نشان می‌دهد HCV مستقیماً به کبد آسیب می‌زند و در پاتوژنز نقش دارد.با این حال، بسیاری از ریاضیدانان معتقدند که واکنش ایمونوپاتولوژیک سلولی ممکن است نقش مهمی ایفا کند.آنها دریافتند که هپاتیت C، مانند هپاتیت B، عمدتاً دارای سلول های CD3 + نفوذ در بافت های خود است.سلول های T سیتوتوکسیک (TC) به طور خاص به سلول های هدف عفونت HCV حمله می کنند که می تواند باعث آسیب سلول های کبدی شود.

RIA یا ELISA

تشخيص راديوايمونوسيون (RIA) يا سنجش ايمونوسوربنت متصل به آنزيم (ELISA) براي تشخيص ضد HCV در سرم استفاده شد.در سال 1989، کو و همکاران.یک روش رادیوایمونواسی (RIA) برای ضد C-100 ایجاد کرد.بعداً، شرکت Ortho با موفقیت یک سنجش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA) را برای تشخیص آنتی C-100 توسعه داد.هر دو روش از آنتی ژن ویروسی بیان شده با مخمر نوترکیب (C-100-3، پروتئینی که توسط NS4 رمزگذاری شده است، حاوی 363 اسید آمینه) استفاده می‌کنند، پس از خالص‌سازی، با مقدار کمی سوراخ صفحه پلاستیکی پوشانده می‌شود و سپس با سرم آزمایش شده اضافه می‌شود.سپس آنتی ژن ویروس با آنتی C-100 در سرم آزمایش شده ترکیب می شود.در نهایت، آنتی بادی مونوکلونال ضد lgG انسانی موش با برچسب ایزوتوپی یا آنزیمی اضافه می شود و بستر برای تعیین رنگ اضافه می شود.